Ήταν πριν 9 χρόνια και θυμάμαι...

 

...είχα περάσει από ένα φαρμακείο να πάρω ένα πακετάκι Depon. Ήμουν κρυωμένος. Η τηλεόραση έπαζε τον χαμό του συγκεκριμένου τραγουδιστή. Ομολογώ πως δεν τον γνώριζα. Τον έμαθα την ημέρα που χάθηκε και λυπήθηκα. Τέλος πάντων στο φαρμακείο καθώς χάζευα μια μικρή τηλεόραση δίπλα στο ταμείο, αναρωτήθηκα  γιατί τόση προβολή σε μια χώρα με τρομακτικά προβλήματα.  Σε μια Ελλάδα πολύ βαθιά χωμένη στα μνημόνια. Δεν υπήρχε κανάλι, ραδιόφωνο, site που να μην έδειχνε το δυσάρεστο γεγονός. Τα παντοδύναμα ΜΜΕ, τα σύγχρονα «πλυντήρια» εγκεφάλων.. Τι το ήθελα; Μόνο που δεν έφαγα ξύλο. Μου επιτέθηκαν 2 τύποι και μου έλεγαν αν ζω όντως στην Ελλάδα. Ό,τι μάλλον δεν είμαι καλά. Πραγματικά είχα σοκαριστεί. Δεν περίμενα εντός του φαρμακείου να με γιουχάρουν χωρίς να είχα πρόθεση για τσακωμό. Έκανα τον ανήξερο μέχρι να φύγω και συμφωνούσα συγκαβατικά...

Σήμερα όλοι τους έχουν πέσει στην κλίκα του κυρίου Κασιδόκωστα...ακούνε τους Τράπερς. Τα γνωστά αλυσίδες, τατουάζ και ναρκωτικά...Με αυτά τα πρόσωπα φωτογραφίζεται και ο πρωθυπουργός της χώρας...

Η αλήθεια είναι ότι πάντα με άφηνε αδιάφορο η ελληνική μουσική και αυτό γιατί την βρίσκω καταθλιπτική. Τηλεόραση δεν βλέπω. Και...μπορείς εύκολα να παρεξηγηθείς. Το "πρόβλημα" ξέρετε ποιο είναι; Ό, τι αν δεν τους ακολουθήσεις ΔΕΝ υπάρχεις. Είσαι ξένο στοιχείο εντός της χώρας! Είσαι δηλ ένα περιφερόμενο Alien...αν δεν ενταχθείς στο κοπαδοποιημένο γούστο, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό. Πάνω κάτω έτσι έχει η κατάσταση σήμερα. 

 Μνημόνια, λιτότητα, ακρίβεια, ανεργία, χαμένες ευκαιρίες και στο βάθος....φέρετρα για την Ουκρανία. Όλο το βράδυ σε ΟΛΑ τα Δημαρχεία της χώρας προετοιμάζονται για την αυριανή μέρα. Να τους πας κόντρα; Πως; Να τους πεις τι; Θα σε φάνε ζωντανό. Μιλάμε για συμμορίες. Για τραμπούκους..